Poradnik fotografowania powstał z potrzeby chwili. Ostatnimi czasy do galerii gościnnej napływa mnóstwo nowych modeli origami. Mniej lub bardziej skomplikowane cieszą oko autora i zadziwiają nas, wszystkich odwiedzających ową stronę. Ogromnie cieszy mnie fakt, iż sztuka ta staje się coraz bardziej popularna w Polsce, czego dowodem jest rosnąca liczba nadsyłanych przez Was zdjęć.
W związku z tym chciałabym poruszyć pewien temat, mianowicie sposobu fotografowania wykonanych modeli. Wiadomo, każdy kto powiększył swą prywatną galerię origami o kolejny model biegnie czym prędzej po aparat
aby uwiecznić swoje dzieło, pospiesznie ustawia figurkę i jeszcze szybciej robi „pstryk”, po czym wrzuca to zdjęcie do komputera aby błyskawiczną drogą internetową przesłać je Rafałowi Sabatowi, który umieszcza je na stronie.
Byłoby fajnie gdybyśmy zechcieli tę drogę z aparatem w ręce przejść jeszcze raz tyle, że trochę wolniej zastanawiając się przy tym nad podstawowymi zasadami jakimi należy kierować się podczas robienia najprostszych zdjęć. Zależało nam będzie by w przyszłości fotografowane modele były tak samo atrakcyjne na prezentowanych zdjęciach jak w naturze. Do tego dzisiaj zachęcam. Odsyłam również do literatury: L.Rudnicki „Z fotografią na ty”, w której to w prosty i przystępny sposób dowiecie się o technicznej stronie fotografowania. W dobie fotografii cyfrowej posługiwanie się aparatem nie jest tak bardzo skomplikowane i pozwala na duże eksperymentowanie gdyż aparat dopuszcza możliwość zapisu na jednej, tej samej karcie, dużej ilości zdjęć w sposób wielokrotny.
Ja chcę zaproponować abyśmy wspólnie zastanowili się nad zagadnieniami związanymi z wizualną stroną obrazu. Mam tu na myśli wszystko co należy wziąć pod uwagę przy fotografowaniu modeli origami a są to: pomysł na ukazanie modelu, wybór odpowiedniego tła, kompozycja zdjęcia oraz rola światła w obrazie. A więc zaczynamy?
Jeżeli chcemy pochwalić się nowo złożonym modelem większej publiczności, w przypadku internetu mówimy o całym świecie, zróbmy to tak aby zaprezentować go z jak najlepszej strony. W pierwszej kolejności weźmy model do ręki i przyjrzyjmy mu się, poobracajmy, poszukajmy w nim układu, który najbardziej się nam podoba po czym wybierzmy najciekawszy. Być może podczas takiego zabiegu przyjdzie nam do głowy fajny pomysł i zaaranżujemy jakąś nietypową sytuację, odpowiednią dla naszego modelu.
Kolejnym krokiem i tutaj ośmielę się postawić znak „!”,będzie wybranie odpowiedniego tła. Wbrew pozorom jest to bardzo ważne i ma duży wpływ na całe zdjęcie. W fotografii zawsze występują dwa składniki: obiekt fotografowany i tło, to w jaki sposób je dobierzemy może podnieść atrakcyjność zdjęcia bądź sprawić, że efekt będzie mniej ciekawy. Dlatego postarajmy się wybrać takie tło aby było najlepsze. Jeśli fotografujemy we wnętrzu usuńmy zbędne przedmiotyby nie znalazły się w kadrze.
Nie spieszmy się! Jako tło możemy użyć większy arkusz innego papieru. Zwróćmy uwagę na jego kolor, deseń (wzór) i fakturę (charakterystyczna powierzchnia przedmiotu zależna od właściwości tworzywa) czy nie będą zbyt konkurencyjne dla figurki. Ważnym jest również to z jakiego papieru jest złożony model czy jest gładki, jednolity, czy posiada bogaty, kolorowy wzór. Do modeli wykonanych z jasnego, papieru proponuje wybrać ciemniejsze tło, zaś do ciemnych jasne tak aby były widoczne. Pamiętajmy, że tło jest tylko dodatkiem, wypełnieniem, uwagę chcemy skupić na figurce.
Kiedy mamy już pomysł i wybrane tło trzeba pomyśleć o kompozycji zdjęcia czyli układzie poszczególnych jego części ( tło, przedmiot fotografowany) względem siebie. Zbyt duża ilość tła sprawia, że model będzie mało widoczny , natomiast sytuacja odwrotna sprawi, iż będzie rozrywał ramy zdjęcia. Statyka i dynamika zdjęcia zależą od sposobu kadrowania, fotografowanego obiektu i kompozycji. Poczucie estetyki, wyczucie wzajemnych proporcji zostawiam do dyspozycji fotoamatora. Każdy bowiem będzie preferował inny sposób komponowania obrazu. Ja podaję najprostsze i najbardziej klasyczne zasady,
które przez każdego powinny zostać opanowane, później można pokusić się o własną inwencję twórczą.
Do tego wszystkiego dodajmy jeszcze oświetlenie. Światło gra decydującą rolę w trakcie robienia zdjęcia, inne jest w lato, inne jesienią, jeszcze inne zimą, pora dnia również ma wpływ na ostateczny efekt. Zachęcam do korzystania z oświetlenia naturalnego. Starajmy się, by fotografowany model był oświetlony pośrednio, a więc łagodnym, rozproszonym światłem. Umiejętność posługiwania się światłem sztucznym jest także ważna. Fotografowanie z lampą skierowaną na wprost obiektu, powoduje płaskie oświetlenie i nieprzyjemny cień na ścianie1
Mając przemyślane wszystkie cztery, wyżej wymienione, punkty nie pozostaje już nic innego jak chwycić za aparat, ustawić go nieruchomo, złapać ostrość i zrobić zdjęcie. Wbrew pozorom to nie takie trudne jak się może wydawać a jakie przyjemne, sami spróbujcie!
Mam nadzieję, że powyższe rady się przydadzą. Zachęcam Was aby trochę poeksperymentować i „pobawić się” kompozycją, tłem, światłem.
Nie bójcie się, dużo składajcie, szukajcie sytuacji, w której Wasz model będzie prezentował się najlepiej i próbujcie sił w fotografii, a w razie problemów piszcie do mnie. Życzę powodzenia i niecierpliwie czekam na kolejne prace prezentowane w galerii gościnnej.
Opracowanie: Aleksandra Wallach
Bibliografia: L.Rudnicki „Z fotografią na ty”, Oficyna Wydawniczo-
Poligraficzna „Adam”, Warszawa 1992r.
1 L. Rudnicki ” Z fotografią na ty”, Oficyna Wydawniczo- Poligraficzna, Warszawa 1992, s.61-62